در سرشماری 1355 شمسی، تعداد 80 کارگاه قالی بافی در این روستا مشغول فعالیت بوده اند،

محصولات کشاورزی «سردر» شامل: گندم ،جو، تخم آفتابگردان، زردآلو، گلابی و گردو است.

عزیمت به «سردر» از طریق راه فرعی - روستای معزآباد- صورت می گیرد.

پوشش گیاهی روستا، برای چرای دام مناسب است.

کلپوره، آلاله، بومادران، کاکوتی، زوفا، زیره، انغوزه ، کتیرا و مفرو که مصرف دارویی و صنعتی دارند .

اما در حال حاضر به دلیل کمبود بارش باران دراین منطقه ازاین گیاهان دارویی کمتردیده می شود.

خانه بهداشت، دفتر مخابراتی(با 150 خط تلفن) از جمله امکانات روستای سردر می باشد.

آب آشامیدنی این روستا از قنات تأمین می شود. البته به دلیل کوهستانی بودن منطقه، لایروبی قنات « سردر» از مشکلات اساسی این روستا است.

محلات قدیمی این روستا عبارتند از: محله پای گود، محله ی درویشان، محله در آغل و محله پاقله.

خیرین و واقفین این روستا - مانند تمامی روستاهای این بخش و دیگر نقاط استان پهناور کرمان- منشاء امور ارزشمندی بوده اند.

مثلا دو دانگ از شش دانگ زمینهای منطقه « سردر» وقف ائمه اطهار (ع) می باشد و درآمد حاصل از آن صرف عزاداری و روضه خوان و مجالس وعظ می شود.

مسجد قائم که در سال 1340 شمسی، احداث شده یکی از اماکن مذهبی این روستا است.

به گفته ی اهالی، این محل به «گذرگاه » و « طاق علی » نیزمشهور است.

مسجد « ولی عصر» دارای یک تکیه هم می باشد. مسجد حجۀ بن الحسن العسکری که در زمان نادر شاه افشار 1148-1160 هجری، قمری بنا شده است. از دیگر اماکن مذهبی تاریخی روستا سردر است.